Goed Ziek.

EEN VOLGENDE DAG Het idee voor deze blog zat al een poosje in mijn hoofd. Maar ja, tussen idee en daad zitten agenda's in de weg, en praktische bezwaren, en boodschappenlijsten en duizend things to do. Ik vond ook telkens nog geen passend begin: hoe start je met een blog over hoe het is als je liefste ineens blijkt opgescheept met een ongewenste logé die Uitgezaaide Borstkanker heet, een koffer vol verdriet en angst en gedoe bij zich heeft, en zich bij jullie op de bank nestelt met het vaste voornemen om niet meer weg te gaan?  Nou ja, je begint dus gewoon op een dag. Althans, dat doe ik bij deze. Dat komt eigenlijk omdat ik hardloop, en onlangs besefte dat er paralellen te trekken zijn tussen hardlopen en samen ziek zijn, en dat dat best een mooie kapstok is om verhaaltjes aan op te hangen. Dat moet ik even uitleggen. Ik ben aan het trainen voor een halve marathon, en ik zamel daarmee geld in voor het KWF: dit fonds maakt kankeronderzoek mogelijk, en dat is belangrijk.  Ik ga dus