GROTE BLOTE FOTO Het zieke lichaam van mijn liefste heeft veel te verstouwen. Zo is ze in de loop der tijd het nodige kwijtgeraakt. Om te beginnen een borst. De lymfeklieren in haar linkeroksel. Haar haar. Dat kwam ook wel weer terug, eerst in de vorm van schapenkrulletjes, later weer min of meer zoals daarvoor, maar inmiddels is het steeds dunner en kwetsbaarder. Intussen zijn er ook een paar centimeters van haar lengte afgesnoept: haar wervelkolom zakt langzaam in, omdat uitzaaiingen zorgen voor kleine breukjes in haar botten. En tja, dan krimp je dus een beetje…. Verder is haar ‘powerhouse’ verzwakt: de spierkracht in haar buik, rug, bekkenbodem en middenrif neemt af. Het is dus best hard werken om goed rechtop te blijven zitten en te lopen, zeker als ook je energie en je conditie zijn geslonken. Adem komt ze soms ook tekort: in haar lijf is er een steeds groter probleem met de plek van haar maag ten opzichte van haar longen, en dat merkt ze. En dan zijn er nog de aderen waardoor ha