BLESSURETIJD Drie korte schetsen: Eén: mijn meest recente blessuretijd duurde ongeveer twee weken. Ik kreeg last van m’n scheenbeen, een bekend fenomeen onder hardlopers en wandelaars. Ik had het al eens eerder gehad en was toen (letterlijk) best lang uit de running. Gelukkig viel de schade deze keer mee. Kwestie van op tijd een hardlooppauze inlassen en dapper aan de slag met ice-packs. Dat scheenbeengedoe heet trouwens ‘shin splints’. Ik vind dat klinken als de naam van een bandje (Suzie & The Shin Splints), of een cocktail (Shin Splint on the rocks) of een aanbieding van de Gamma (nu alle shin splints halve prijs). Maar goed, hoe het ook klinkt, het is gewoon een naar ding in je scheenbeen. En ik kom deze keer goed weg. Twee: Rommy’s blessuretijd duurt inmiddels zo’n vijf jaar. Vanaf het voorjaar van 2017 kreeg ze steeds meer last van pijn in haar bekken en rug. Ze was al eens eerder ziek geweest en dat was pittig, maar deze keer was de schade helaas nog groter. Kwestie van pec