PALLIALIEF

Als je goed ziek bent, zoals mijn geliefde, dan heb je liefde nodig. Je blijft immers een gewoon mens, voor wie vriendelijkheid, warmte en contact er toe doen. Liefde dus a.u.b, desnoods in kleine porties: een verpleegkundige die even een zachte hand op je voorhoofd legt als je misselijk bent, een ambulancebroeder die kalm tegen je zegt dat het allemaal goed komt (wij zorgen voor u, mevrouw),  iemand in de apotheek die meedenkt over het slikken van moeilijke tabletten (vanillevla doet wonderen), een buurman die je een troostende bos bloemen komt brengen (wat klote dat je de buurtborrel hebt gemist). Love is all, óók, nee juist, als je in een palliatief ‘traject’ zit. 

Een palliatief traject….vroeger dacht ik altijd dat dat te maken had met zorg rondom het (snel naderende) einde van een leven. Inmiddels weet ik dat het ook kan gaan over het laten dóórgaan van een leven, zo goed mogelijk. Een portie liefde, hoe klein ook, werkt daarbij als vanillevla bij het doorslikken van een bittere pil. 

En hoe zit het dan met de liefde tussen ons als geliefden in palliatieve tijden? Heel goed. En we willen dolgraag dat dat zo blijft. Dat het leven dóórgaat, en dat de ziekte de boel niet compleet overneemt. Soms gaat dat niet vanzelf, en dan heeft ook de liefde zelf zorg nodig. Pallialieve zorg. Lief zijn voor de liefde, nooit vergeten dat we vóór alles vrouw en vrouw zijn. Tuurlijk, we zijn ook ‘zieke’ en ‘zorger’, maar die twee gewone vrouwen die van elkaar houden, die waren er toch echt eerder. 

Tumormarkers en scans: niet de essentie van wie mijn geliefde is. Brozer wordende botten, dapper strijdende witte bloedlichaampjes: dat ook niet. Aanvallen van misselijkheid, infusen, pillen, injecties, vermoeidheid, dunner wordende haren, een kwetsbare tred: ze heeft dat allemaal wel, maar ze is een dochter, een zus, een vriendin, een buurvrouw, een minnares, een grote heerlijke liefde, een zielsverwant. Een leeuw is ze, een diva, een scherpe denker, een topper in haar vak, en ook een bezorgd en soms bang meisje, een huiselijk type, een romanticus, een zangeres, een zorger, een kampioen in het bakken van omeletjes en het opkweken van stekjes, een danseres, een genieter. 

Zo naar haar kijken is heilzaam voor ons allebei: het maakt haar minder ziek, ook al blijft ze net zo ziek, het maakt mij minder een zorger, ook al blijf ik net zo zorgen. Iets met vanillevla en een bittere pil, en pallialief zijn voor elkaar.